Zaterdagavond waren we in het theater bij de nieuwe show van Katinka Polderman ‘Masterclass beslisbomen maken’. Toen we de kaartjes kochten had ik eigenlijk niet eens zo gelet op de titel. Ik dacht gewoon: “Leuk! Katinka Polderman, daar hoef ik geen seconde over na te denken”.
Maar nu ik er wél even over nadenk zijn we eigenlijk alleen maar een keer naar een try-out van haar geweest en was het dus helemaal niet zo ‘natuurlijk’ om daar naar toe te gaan. Toch voelde het als een no-brainer. Zo meesterlijk als zij met taal kan spelen in haar liedjes en zo makkelijk als zij nieuwe dingen creëert, dat vind ik sowieso inspirerend. Dan ben ik gewoon benieuwd waar ze nu weer mee komt.
De laatste tijd had ik al wel eens een ‘beslisboom’ van haar voorbij zien komen op Twitter, maar ik volgde haar niet (nu wel 😉 ) en ik wist helemaal niet dat ze al lange tijd wekelijks zo’n beslisboom maakt voor de Volkskrant, laat staan dat haar show daarover zou gaan. Ik had het niet eens echt goed gelezen toen ik de kaartjes kocht. Dus toen een collega die er ook naar toe ging zei: “Het gaat over beslisbomen hè”, dacht ik “Goh eigenlijk totaal niet op gelet, maar het lijkt me best grappig, een show waarin beslisbomen centraal staan, want ik houd wel van checklists en tools om dingen de volgende keer gemakkelijker te kunnen doen, zoals stappenplannen, workflows en dus ook: beslisbomen.” 🤓
Tijdens de show vertelde Katinka dat ze er in 2020 mee begonnen was, toen alles stil lag vanwege Corona. Haar eerste beslisboom was een reactie op een reclamefilmpje van Won Yip dat zoveel rondging op sociale media dat iedereen er volgens haar gek van werd (zelf heb ik het gemist). Ze maakte de beslisboom ‘Is het Won Yip?’ (gezocht, niet teruggevonden) als iets om de verveling te verdrijven en mensen op Twitter te vermaken.
Begin 2021 leidde het tot een rubriek in de Volkskrant, waar ze af en toe al columns voor schreef en sindsdien heeft ze in die rubriek elke week een beslisboom gepubliceerd (je kunt erbij als je een abonnement hebt op de online versie van een krant die onder de DPG-media groep valt). Ook heeft ze beslisbomen gemaakt op aanvraag van diverse opdrachtgevers (zoals de afbeelding hierboven, die in de foyer van de Kleine Komedie hangt). En nu heeft ze er dus haar theatershow omheen gemaakt. Aangevuld met een masterclass singer-songwriter “Want daar heb ik ook verstand van, en met mijn kennis over beslisbomen kan ik jullie niet lang genoeg vermaken.”
Zo leerden we dus naast het maken van beslisbomen ook hoe je een liedje schrijft, voornamelijk qua tekst, want over de muziek moet je volgens haar “niet te moeilijk doen”. In de tekst moet je vooral woorden gebruiken die een bepaalde eeuwigheid hebben, zoals van alles uit de natuur (de bomen, de wolken, de zee, de horizon). En alleen de eerste tien woorden van een zin hoeven maar ergens op te slaan, daarna kun je volgens Polderman alle kanten op. En dat geïllustreerd met voorbeelden uiteraard. Hilarisch!
Ondertussen nam ze ook het geven van masterclasses flink op de hak met haar powerpointpresentatie met allerlei visuele effecten, het gebruik van de naam ‘masterclass’ (“dan kan ik er meer geld voor vragen dan wanneer ik het een cursus noem”), en uiteraard kon de term ‘reptielenbrein’ ook niet ontbreken in een masterclass. Heel erg grappig allemaal.
En de belangrijkste tip voor het schrijven van een beslisboom? Laat het ontstaan. Er komt altijd wel iets. Precies zoals zij lijkt om te gaan met haar carrière als artiest. Het doet me ook denken aan het boek ‘The Artist’s Way’ van Julia Cameron. Bij tegenslagen kijken welke mogelijkheden er wél zijn en waar je energie naar toe gaat. Iets dat overigens niet alleen voor artiesten geldt (of zijn we allemaal eigenlijk artiesten die iets creëren?). Ik vind het inspirerend hoe Polderman ons dat voorleeft. Vertrouwend op het proces van creativiteit.
Na afloop heb ik ook nog het boekje ‘Beslisbos‘ gekocht waarin ze meer dan 150 beslisbomen heeft verzameld >>>
Oh ja, als je oplet aan het begin van haar show, krijg je ook nog even een mini-cursus ‘Banners maken’. Met zo’n schaduwhoekje, zoals ze ook bovenaan haar Oh zo simpel, maar het ziet er direct leuk uit. Dat heb ik zodra ik thuis was even geprobeerd op mijn eigen ‘iPad met pennetje’ (nog zo’n tip van Katinka voor het maken van beslisbomen):
