Ander perspectief

Vorige week vond ik per toeval een mooi blog van Vera Wandelt met allerlei wandelverhalen en prachtige foto’s. Daarop staat ook een wandelverhaal over de omgeving waar ik woon.

Anders kijken

Ook dat verhaal is versierd met vele mooie foto’s. Wat bijzonder als je zó naar je omgeving kunt kijken en al die schoonheid die jij ziet ook nog kunt vastleggen. En dan te beseffen dat een foto vrijwel nooit zo mooi is als de werkelijkheid. Tenminste, die van mij niet 🙄

Kijkend naar Vera’s foto’s besef ik Ineens dat er nog zó veel meer te zien is. Zij lijkt zó anders naar de omgeving te kijken. Ik raakte er echt door geïnspireerd.

Bloemenperkje

Een mooi voorbeeld vind ik de derde foto op haar blog. Het is een foto van een bloemenperkje in een park waar ik meerdere keren per week doorheen wandel of hardloop. Ergens kwam het perkje me wel bekend voor, maar hoe lang ik ook nadacht en in gedachten over de paden liep, ik wist gewoon niet waar het precies stond.

Dus de eerstvolgende keer dat ik in het park liep, zocht ik het op aan de hand van de foto. Via de boom naast het perkje was het heel gemakkelijk te vinden. En wat bleek? De foto was genomen vanaf een pad waar ik meestal vlak langs ga, maar waar ik vrijwel nooit overheen loop en al helemaal niet vanaf die kant. Net zoals zoveel andere foto’s op haar site was ook deze genomen vanuit een ander, en voor mij onverwacht perspectief.

Het bloemenperkje stond er op dit moment natuurlijk niet zo mooi bij als in juli 2020, toen zij de foto nam. Het is nu helemaal kaal, dus daar heb ik geen foto van gemaakt.

Méér zien

Maar mijn oog viel wel op iets anders. Een totaal ander zicht op een drietal bomen die ik al diverse keren vanaf mijn ‘normale’ route heb gefotografeerd (links, ook heel mooi). En nu zag ik ook deze een keer vanuit een ander perspectief (rechts). En zoals ik al zei: in het echt is het nóg mooier 🙂

Wat is het toch ongelooflijk de moeite waard om te kijken vanuit een ander perspectief en om open te staan voor dat wat een ander ziet.