Bloggen zoals het ooit begon

Een paar dagen geleden maakte ik kennis met micro.blog. Dat is een sociaal platform waarop je korte blogs kunt plaatsen al dan niet met een afbeelding. Het lijkt eigenlijk heel erg op Twitter. Je kunt er ook afbeeldingen plaatsen, reageren op anderen en anderen volgen. Hoeveel mensen jou volgen wordt overigens niet getoond. Wel kun je van anderen zien wie zij volgen.

De berichten die je plaatst kunnen groter zijn dan op Twitter. Zodra je meer dan 280 tekens typt wordt er een veld getoond waarin je een titel kunt plaatsen.
Reclame heb ik hier ook nog niet gezien, hooguit een aankondiging van een evenement. Vanuit het netwerk zelf wordt sowieso geen reclame gemaakt. Hun verdienmodel is het hosten van websites en podcasts, maar als je zelf je website al ergens anders hebt staan dan kun je er ook gewoon gebruik van maken.

Voorbeeld van timeline op micro.blog

Geen SEO, geen copywriting, gewoon bloggen

Sinds ik hier rondkijk krijg ik weer helemaal het oude gevoel van bloggen terug; zoals het ooit begon. Mensen die elkaars blog quoten en daarop reageren. Die niet alleen korte reacties schrijven onder updates van anderen, maar die ook uitgebreid reageren door een eigen blog te schrijven als reactie en daarnaar te verwijzen onder de post van een ander.

Gewoon bloggen om kennis te delen en ideeën voor jezelf uit te schrijven, zonder je daarbij af te vragen hoe hoog je blog scoort in Google (= SEO = Search Engine Optimization). Je vindt elkaar door te reageren op elkaars posts, door naar elkaars blogs te linken en door een lijst te publiceren op je site met blogs die je graag leest, de zo genaamde Blogroll.

IndieWeb

Micro.blog maakt gebruik van een aantal webstandaarden die ervoor zorgen dat jouw content van jou blijft. Bijvoorbeeld dat als je een link naar een van je blogs publiceert via Twitter, de reacties op die tweet weer onder je blog verschijnen. Maar ook als jij reageert op een blog dan kun je dit weer plaatsen op je eigen blog. (zie afbeelding hieronder)

Micro.blog maakt onderdeel uit van IndieWeb. Het is allemaal behoorlijk technisch en ik snap het zelf ook nog nauwelijks, maar het belangrijkste uitgangspunt is dat jouw content van jou is en dat je blog eigenlijk het centrale punt is van al je bijdragen op het web.

Tools en plug-ins

Ondanks dat ik er verder dus nog weinig van snap heb ik nu volgens mij wel met een paar plug-ins (te beginnen met de IndieWeb plug-in) de functies aan het werk die ervoor zorgen dat reacties terugkomen onder mijn blogs. Maar wat bijvoorbeeld Aaron Davis doet op zijn site is voor mij nog wel ‘hogere wiskunde’ 😉. Vooral met die icoontjes in de titel. Of zou hij dit handmatig doen? Het lijkt alsof elk icoontje een ander soort post is (‘post kind’), maar ik zie de icoontjes die hij gebruikt nog niet allemaal in de lijst met Post kinds staan.

In de bovenstaande afbeelding staat als één na laatste een microblog dat begint met een spreekwolkje. Als ik klik op de link die daarin staat, dan blijkt dit een reactie te zijn op een ander blog. Ik heb er met groen wat uitleg bij gezet:

Klik op de afbeelding om naar het oorspronkelijke artikel van Aaron Davis te gaan en de opmaak zonder de groene aanwijzingen te zien.

Dat is ook zoiets. Blijkbaar kunnen de IndieWeb-tools ook nagaan of je iets hebt geliked of een reply hebt gegeven, etc.
En die quote uit het artikel heeft hij volgens mij gemaakt met hypothes.is. Dat ga ik dus ook maar eens proberen. En onderaan staat uiteindelijk zijn eigen reactie. Ik ben heel benieuwd hoe hij dat allemaal bij elkaar in één post heeft gekregen.

Ouderwets bloggen met nieuwe tools

Het is dus eigenlijk weer ouderwets bloggen, maar dan met nieuwe tools om alles bij elkaar te krijgen op je eigen site. Ik wilde het eerst ‘bloggen 3.0’ noemen of ‘het nieuwe oude bloggen’, maar die termen hebben we inmiddels genoeg gehoord, toch? 🙄

Wat ik trouwens wel behoud van het huidige bloggen is het gebruik van veel tussenkopjes en paragrafen. Bij oudere blogs had je soms hele lappen tekst onder elkaar staan die nauwelijks te ‘scannen’ waren. Dat is haast niet te lezen.

Uitproberen

Ik heb nog geen idee of alles al werkt en ik weet ook nog niet precies hoe ik het allemaal ga doen. Ook ben ik nog aan het zoeken naar de verhouding tussen dit blog, mijn micro.blog en Twitter. Wat ga ik waar posten en laat ik dat automatisch doen of doe ik het handmatig? Komen reacties dan wel weer terug op mijn site?

En wat te doen met mijn bookmarks? Afgelopen week zat ik te kijken of ik over zou stappen van Diigo naar TagPacker, omdat ik het nieuwe en waarschijnlijk toekomstige uiterlijk van Diigo niet zo handig vind, maar misschien moet dat nu wel Hypothes.is worden.

Ook zijn er tools voor RSS-feeds (RSS-feeds laten je weten als er op een site die je volgt een nieuw blog is gepubliceerd). Ik houd echter ook nog wel van InoReader, mijn huidige RSS-lezer. Maar in Indigenous (een IndieWeb-tool) kun je ook de feeds van Twitter en Micro.blog toevoegen. Of zou dat ook kunnen in InoReader?

Kortom, er is nog heel wat uit te zoeken en te proberen. Dat lag natuurlijk helemaal niet in de planning. Ik ontdekte het bij toeval, maar was al wel een hele tijd op zoek naar nieuwe inspiratie om meer te bloggen. Nou, dat is dus bij deze helemaal gelukt!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Back to Top