Actiegericht opleiden

Vandaag kwam ik een aanpak tegen waar volgens mij veel cursussen en trainingen baat bij zouden hebben: Action mapping. Bij Action mapping focus je op de acties die de medewerkers moeten uitvoeren. Waarom doen ze deze acties nu nog niet? Is er een gebrek aan kennis, vaardigheden, motivatie, tools, of zijn het de omstandigheden waarin ze deze acties moeten uitvoeren?

Foto door Jarmoluk via Pixabay

Action mapping is in 2008 al beschreven door Cathy Moore.

Ik kan me wel herinneren dat ik het ooit al eens had bekeken, maar blijkbaar is de toepassing ervan op dat moment niet tot me doorgedrongen of vond ik het als onderwijskundige allemaal heel erg voordehandliggend en heb ik het daarom niet speciaal onthouden. Echter, bij de vele online trainingen die tegenwoordig als paddestoelen uit de grond schieten valt het me op dat het vooral ‘veel tekst en weinig actie’ is. Uiteraard is al die kennis wel interessant, maar na het lezen of beluisteren van een lange tekst of uitleg heb je vaak nog geen idee wat je er nu werkelijk mee moet.

Actiegericht oefenen

Cathy Moore focust daarom op het ontwerpen van oefeningen waarmee je cursisten zullen leren hoe ze uiteindelijk de acties kunnen uitvoeren die nodig zijn voor hun werk. Pas als blijkt dat voor het uitvoeren van zo’n oefening daadwerkelijk kennis nodig is, wordt deze in een zo klein mogelijke hoeveelheid aangeboden.

Bovendien zul je er via deze methode ook vaak achter komen dat training helemaal niet de oplossing is. Zij heeft daar een interessante video over gemaakt en zelf heb ik er ook al eens over geschreven.

Kennisoverdracht per oefening

Met de methode van Moore wordt de cursusstructuur vooral bepaald door de oefeningen (niet noodzakelijkerwijs in een vaste volgorde) en wordt de benodigde kennis per oefening aangeboden. Als het niet nodig is dat de medewerkers deze kennis continu paraat hebben, kan de kennis ook in de vorm van een ‘job aid’ worden aangeboden en moeten medewerkers weten hoe ze deze kunnen raadplegen in hun werksituatie. Kennis die niet ondersteunend is aan één van de oefeningen wordt niet toegevoegd.

Het lijkt mij erg verfrissend als deze methode vaker wordt toegepast bij het ontwerpen van (online) trainingen.

Cursusstructuur

Hoewel Moore ervoor pleit om de activiteiten in een meer mindmap-achtige structuur aan te bieden, zou ik zelf toch liever uitgaan van een vooraf bepaalde volgorde waar je cursisten naar eigen inzicht van af kunnen wijken. Het biedt overzicht voor de cursisten die dit nodig hebben, maar ook flexibiliteit voor de cursisten die hun eigen pad willen vinden in de leerstof. Wat ik ook vaak mis zijn begeleidende teksten bij de materialen. Door goede teksten toe te voegen zullen je cursisten beter begrijpen wat het doel is van de materialen en hoe je verwacht dat ze ermee omgaan.

Ik ben benieuwd wat je vindt van deze methode en of je zelf ook herkent dat er bij veel online cursussen het uitgangspunt vooral kennis is in plaats van actie. Heb je ervaring met het toepassen van action mapping of soortgelijke methoden? Heb je ook wel eens een mindmap-achtige structuur gebruikt om leeractiviteiten aan te bieden?

Laat het weten door hieronder te reageren of door te reageren.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Back to Top