 |
In oktober van het afgelopen jaar ben ik begonnen aan een nieuwe poging om de halve marathon te gaan lopen, eind april in Enschede. Dit keer besloot ik de hardloopclinics van Marti ten Kate te volgen, evenals het bijbehorende trainingsschema. Dat zag er op zich pittig uit (4 trainingen per week), maar de opbouw was heel geleidelijk. ‘Precies wat ik nodig heb’, dacht ik. |
In het begin ging het zeer voorspoedig. De trainingen waren goed te doen en ook 4 keer per week lopen leek allemaal te lukken. Af en toe als mijn shin-splint weer een beetje opspeelde, sloeg ik een training over en verschoof ik mijn lange duurloop een dag, en dan was de balans weer aardig hersteld. Maar naarmate de trainingen langer werden (de 4e training had ik inmiddels al helemaal geschrapt), herstelden mijn schenen steeds slechter en 2 weken voor carnaval besloot ik 2,5 week rust te nemen. De basis was al lang gelegd, dus 2,5 week niet lopen zou waarschijnlijk meer goed dan kwaad doen.
De eerste keer lopen na die rustperiode ging behoorlijk goed (7,5 km). Daarna weer een dag of vier rust genomen en in het weekend geprobeerd om 12,5 km heel rustig (langzame duurloop) te lopen. Dat lijkt misschien veel, maar het was toch zo’n 3,5 kilometer minder dan ik tot dan toe had gelopen. Het ging echter helemaal niet zo lekker. Ik had meer last van mijn kuiten dan van mijn schenen en dat heb ik de rest van de week erna gehouden. Noodgedwongen weer 2 weken rust gehouden, me realiserend dat ik de halve marathon eind april nu echt kan vergeten. Jammer, maar helaas.
Deze week ben ik weer heel voorzichtig begonnen met lopen (iets meer dan 4 km) om te zien of het überhaupt nog ging. Ik heb wel gelijk een leuke route gepakt, en daardoor het lopen weer ervaren zoals het zou moeten zijn. Gewoon de paadjes nemen waar je zin in hebt, zonder schema’s en voorbedachte routes om maar aan een x aantal kilometers te komen.
Ook vanavond heb ik weer gelopen (6,2 km), en pas tijdens het lopen heb ik mijn uiteindelijke route bedacht. Eigenlijk wilde ik nog een paar andere paadjes erbij nemen, maar nog meer kilometers leek me nu nog niet verstandig. Het belangrijkste is dat ik lekker af en toe kan hardlopen, of het nu 5 of 15 km is.
Langer dan dat wordt het denk ik niet meer. Na 1,5 uur lopen ben ik het meestal ook helemaal zat. Dan wil ik nog maar 1 ding, de kortste weg naar huis en het liefst zou ik er dan al zijn. Maar alles tussen een half uur en anderhalf uur lopen vind ik leuk, dus ik denk dat ik het daar maar bij laat 🙂
Mocht het vanaf nu verder goed gaan, dan loop ik in Enschede misschien nog de 10 km, maar ik ga er niet specifiek voor trainen. Ik zie wel waar ik uitkom. Lekker kunnen blijven lopen en lopen waar ik  zin in heb zijn wat mij betreft nu het belangrijkst. Running = fun!
