pff.. het wordt hardstikke mooi weer vandaag, maar ik heb absoluut geen zin om te gaan hardlopen. Ik zou niet weten hoe ik mijn ene been voor het andere zou moeten krijgen, en zeker niet 8 of 10 kilometer lang. Dat was het gevoel waarmee ik vanochtend naar mijn werk ging. Ik hoopte dat het in de loop van de dag nog goed zou komen, maar vanavond weigerden mijn benen nog steeds hardloop-dienst.
Spinning leek ze beter te liggen, maar ik was een beetje bang dat ik de laatste week misschien echt teveel had gedaan en dat rust beter was. Want ‘geen zin in hardlopen’ is echt uitzonderlijk, zeker met dit weer. Ik besloot eens te kijken wat mijn rust-hartslag was: 54. Veel beter zelfs dan ik had verwacht. Toch maar spinnen dus! Echt niet hardlopen?? Mooi weer?? Zonde om binnen te zitten zweten??? Nee, echt geen zin in, beter voor mijn shin-splint, maandag weer rustig trainen met de groep, etc. etc. Allerlei argumenten voor en tegen schoten door mijn hoofd, en uiteindelijk stapte ik na een uur spinnen, druipend nat van het zweet, met een heerlijk voldaan gevoel onder de douche. Ja, en het mocht weer ‘spinnen’ genoemd worden vanavond!!
En ik heb nu alweer zin in de hardlooptraining van a.s. maandag…