Ha! Ik ben er weer. Up and running…. Huh? zul je zeggen… Ok: iets meer duidelijkheid:
Vlak voor carnaval had ik weer redelijk wat last van mijn shint-splint (ik denk dat ik hem maar SHIT-splint ga noemen…) aan beide schenen, en aangezien het toen ook krokusvakantie was besloot ik het een weekje rustig aan te doen (1 keertje gelopen). In de week na carnaval wilde ik 2 keer lopen, op dinsdag en vrijdag, maar vrijdags werd ik ineens ziek, dus bleef het toen ook bij 1 keer. Aangezien ik de griep kreeg was ik de hele volgende week absoluut niet tot hardlopen in staat. Zelfs afgelopen maandag twijfelde ik nog een beetje of ik wel moest gaan hardlopen. Ik was nog steeds af en toe een beetje dizzy.
Aan de andere kant had ik ook het idee dat het niet beter zou worden als ik nog langer zou wachten. Ik had ruimschoots het voorgeschreven aantal dagen rust aangehouden (3 dagen koorts betekent nog 3 dagen rust daarna, terwijl ik bijna 6 had aangehouden), en ik kreeg het idee dat het alleen maar beter zou worden als ik weer zou gaan sporten.
En: ik kreeg gelijk.
Het was wel erg zwaar en ik heb de hele tijd achteraan gehobbeld met het langzaamste groepje, maar de volgende dag was het dizzy-gevoel helemaal verdwenen.
Woensdag was ik vrij aangezien ik moest leren voor een examen, en aangezien het heerlijk weer was en het examen geleerd, besloot ik tegen 16:00 nog even heerlijk te gaan genieten van de zon en een rondje in het licht, lekker buiten het dorp!
Gisteravond weer met de loopgroep getraind. Wow! Dat was heftig! Ik begon weer bij het langzaamste groepje met een ‘treintje’ heuvelop, maar merkte al snel dat de griep nu definitief overwonnen was. De trainer verzon volgens mij terplekke de oefeningen, wat neerkwam op een soort Fartlek training:
Eerst dus in een ‘treintje’ heuvelop, wat betekent dat de laatste steeds de eerste inhaalt.
Daarna mocht de eerste wegsprinten naar de eerste lantaarnpaal, daar wachten en achteraan weer aansluiten bij de groep die in een rustig duurtempo liep.
Daarna mocht iedereen voor zichzelf 1 lantaarnpaal snel, 1 rustig, 2 snel, 1 rustig, 3 snel, etc. Om bij het afgesproken punt te komen liepen we op het laatst 8 lantaarnpalen achter elkaar. Da’s best heftig.
Op de terugweg liet hij iedereen nog even voluit lopen tot een rotonde en weer terug en achteraan aansluiten bij de laatste.
En tenslotte verdeelde hij de groep in vieren, waarbij de snelste groep 4 lantaarnpalen weg moest lopen en weer terug, de een na snelste groep 3 lantaarnpalen, de volgende groep 2 lantaarnpalen, en de laatste groep begon vast in redelijk tempo aan de ‘terugweg’ (de andere kant dus op). De snelle groepen mochten pas weer rustig lopen als ze de langzaamste groep hadden ingehaald. Nou eeehh… aangezien ik inmiddels bij de op-een-na-snelste groep was ingedeeld, en dus 3 lantaarnpalen heen en terug moest voordat we aan de inhaalrace konden beginnen, was ik redelijk finito toen we de anderen hadden ingehaald.
Douchen, en beentjes omhoog op de bank dus…
Oh ja, en voor wie nog inspiratie wil hebben voor hardlooptrainingsvormen: zie boven 🙂
