Vanochtend heb ik in plaats van een trainingsrondje buitenaf, aan een heerlijke crossloop van 9,6 km meegedaan, met een bakkie snert na afloop. Tijd was niet (echt) belangrijk (verwachting: rond de 54/55 minuten), maar het is zo’n leuke loop om aan mee te doen, en vrijwel alles en iedereen die ik ken via het hardlopen, loopt daar mee.
Op de weg er naartoe reed ik over een weg, waarlangs we meestal trainen in de herfst en winter. Nu pas zag ik hoe mooi glooiend het daar is. In het donker zie je daar niets van. Heerlijk om te weten dat we daar volgend jaar zowat (eehh.. letterlijk..) ‘om de hoek’ wonen.
Het parcours van de wedstrijd was nog veel mooier, afwisselender. In de heuvels en de bossen. Tussen de (flinke!) heuvels heb je gelukkig weer genoeg tijd om te herstellen, en kun je heerlijk van het uitzicht genieten. Bij de start stonden heel veel mensen te applaudiseren en besefte ik nog eens: goh, da’s toch wat anders dan een rondje in je uppie langs het kanaal…
De tijd was iets beter dan verwacht: 52:50, maar ook niet echt om over naar huis te schrijven. Vorig jaar liep ik 52:09, maar heb ik vervolgens wekenlang niets kunnen doen, doordat mijn shin-splint weer opspeelde vlak voor het begin van de wedstrijd. Wat dat betreft sta ik er nu dus een stuk beter voor!
En volgend jaar kan ik mooi, net als de rest van de loopgroep, op de fiets naar De Lutte, dat is dan nog maar een klein stukkie!
