Zaterdag 19 april 2008 – 18:07 uur
5,48 km in 28:48 (5:14 min/km, 
170)
Nou, die 5:00 min/km loop ik voorlopig alleen nog maar in mijn dromen. Sjongejonge wat was het bagger vandaag! Met ingetapete onderbenen (tegen de shin-splint; ideetje van mijn vader, sportmasseur) ging ik van start. Eerst zo’n 2,5 km ingelopen inclusief een warming-up en toen ging ik van start met mijn ‘5 km testloopje op hoog tempo’. Ik zou die 5 km wel eens even in 25 minuutjes doen…
Na 1,3 km hield ik het voorlopig voor gezien omdat ik giga steken in mijn zij had. Dat kan niet van het eten komen want ik heb weinig gehad vanmiddag. Toch te snel begonnen?
Doorlopen had in elk geval geen zin. Na zo’n beetje al het pas toegevoegde 3 dubbellaagse grind van het fietspad te hebben geschopt, bedacht ik dat ik best nog een nieuwe poging kon doen.
Alleen was mijn geplande route ietsje te kort om nog een volledige 5 km te lopen (tenzij ik het écht écht zou willen…). Het stuk over het pas vernieuwde grindpad was echt waardeloos. Ploegend door het nieuwe grind en vol tegen de wind in. Daarna ging het een stuk gemakkelijker. Gelukkig is de 10 km volgende week gewoon over verharde wegen. Na 4,2 km zat ik er volledig doorheen (en ik was dicht bij huis).
Een voordeel van dit soort decepties: je leert er ook weer van:
– De tape zat prima, en kan de shin-splint echt (deels) ontlasten bij het trainen
– Als ik komend weekend in Enschede ga lopen, dan in elk geval maar lekker op gevoel en niet met een bepaald schema in mijn hoofd. Dat wordt toch nix.