Zaterdag 26 april 2008, 17:22 uur
17,78 km in 1:53:10 (6:24 min/km, 
160) incl. versnelling laatste 800 m. (5:25 min/km)
De hele week weinig gedaan om extra rust te krijgen voor de wedstrijd van a.s. zondag, maar afgelopen donderdag viel het kwartje. Waarom moet ik persé in Enschede meedoen, terwijl ik andere wedstrijden wel gemakkelijk aan me voorbij kan laten gaan? En ineens is Enschede ook ‘gewoon maar een wedstrijd’. En beslis ik om niet mee te doen. Geen 10 km morgen in Enschede, maar gewoon een lekkere lange duurloop vandaag.
Het zou lekker weer worden, maar vanochtend was daar nog maar weinig van te zien. Halverwege de dag kreeg ik zelfs nog een plens regen op mijn kop. Maar toen ik ging lopen was het droog en scheen de zon. 
Dus: korte broek aan, en de sokken hoog over mijn ingetapte onderbenen. Voor ‘t eerst zelf gedaan vandaag. Het ziet er natuurlijk niet zo netjes uit als wanneer mijn vader het doet, maar ‘t zit volgens mij wel goed.
De eerste paar kilometers gaan erg zwaar. Die rust van afgelopen week lijkt achteraf helemaal niets te hebben opgeleverd behalve een paar benen met pap erin. Ook mijn schenen voel ik eigenlijk toch ook wel teveel, net als mijn kuiten. Grrrr…
Mijn aandacht wordt ineens afgeleid door iets dat op de weg ligt, of loopt… het lijkt wel een duif, maar het is net alsof hij iets achter zich aan trekt of voor zich uit duwt (dat kan ik van die afstand nog niet zien). Als ik dichterbij kom zie ik ineens wat het wél is: Een moedereend met allemaal kleine gele en zwarte eendjes!! Oh wat lief… jammer dat ik mijn nieuwe telefoon niet heb meegenomen, want het was echt een prachtige foto geworden.
Voor het eerst vandaag neem ik een stukje Tankenberg mee in mijn route. Na de eerste flink steile klim vind ik het tijd om even te gaan wandelen. Het lopen gaat nog steeds zwaar. Na twee minuutjes begin ik weer met hardlopen. Mijn schenen voel ik niet meer, maar ik weet niet of dat een goed teken is. In tegenstelling tot andere blessures is startpijn bij een shin-splint geen goed teken. Maar ja, ik ben eigenwijs en wil gewoon lopen. Straks maar flink met ijs erop.
Het lopen voelt nu op zich wel lekker, maar ik begin enorme dorst te krijgen 
. Dom natuurlijk, het is veel te warm om 2 uur zonder drinken te gaan lopen. Ik wandel ongeveer om de 20-25 min. (had ik maar water mee moeten nemen) en zo lukt het me toch om met een redelijk goed gevoel (behalve dan voor wat betreft het tempo) de terugweg te lopen, zonder volledig kapot te gaan of kramp te krijgen. Volgende keer dus: water meenemen (én mijn GSM!!)
