Yes! Het is gelukt! Ik heb een halve marathon gelopen!!
Op zondag 22 april 2007, rond 12:45 vertrok ik als deelnemer 8807, in hemdje en korte broek, met flink wat kleine flesjes isostar, want het was WARM!
Er liepen ‘pacers’ mee, en als je die volgde, dan kwam je bijv. precies uit op 1:55 of 2:00, of 2:05, 2:10. Je had het behoorlijk voor het uitkiezen. Ik liep met een paar anderen van onze woensdag-loopgroep en na een kilometer hadden we al door dat het op dat moment het beste ging achter de pacer van 2:05. Aanvankelijk wilden we meegaan met de pacer van 2:00 (herkenbaar aan de witte ballonnen die hij bij zich droeg), maar die witte ballonnetjes gingen toch net ff te snel. En te snel starten, terwijl je nog 21 km moet, is niet handig. Dus, mooi rustig achter de 2:05. En heerlijk genieten van al die mensen die je vanaf de kant staan aan te moedigen. Want velen klappen werkelijk voor iedereen die maar voorbij komt.
Na zo’n 8 a 9 kilometer was mijn dieselmotortje goed op gang en vond ik het tijd voor een hogere versnelling. Het ging eigenlijk heel geleidelijk: eentje inhalen, nog eentje, nog eentje. Het ging maar door! Aangezien mijn hartslaghorloge weer eens het spoor bijster was, probeerde ik op eigen gevoel op dezelfde hartslag te blijven lopen, want ik wist dat ik nog niet eens op de helft was.
In Gronau was het af en toe even wat klimmen geblazen en ook op de terugweg richting Enschede liep de weg een klein beetje omhoog. Rustig aan, eerst eens langs dat 15 km punt en dan verder kijken wat ik nog kan. Nog maar eens lekker genieten van de muziek, dweilorkestjes en andere mensen die (soms met tuinslang, heerlijk!) langs de kant staan.
13 km! Nog 7! Oh nee 8! ha ha ha! telkens heb je die stomme 20 km in je hoofd terwijl je er 21 moet… 8 km dus nog. Tja, het voelt nog goed en ik ben nog steeds mensen aan het inhalen. Die langzame start is echt goed geweest, daar heb ik nu profijt van! Ondertussen kom ik ook anderen van mijn loopgroep tegen. Ik blijf er even naast lopen om te vragen hoe het gaat. Gelukkig gaat het allemaal wel ok, dus ik wens ze veel succes verder en loop weer door 🙂
Heeee de witte ballonnetjes van de pacer van 2:00 uur zijn in zicht! Rustig, rustig, rustig, niet te gehaast er naartoe. Als je in dit tempo blijft lopen haal je ze ook wel in. En als je ze voorbij bent dan kom je mooi onder de 2:00 uur binnen!
17 km. Bijna bij de witte ballonnetjes. Hee? Ze gaan ff stoppen om wat te drinken! Mooi, d’r op en d’r over. Bye bye, zwaai zwaai! Vanaf nu loop ik ervoor 🙂
18 km, nog 3! We komen Enschede weer binnen en lopen over de singels. Het wordt nu wel zwaar. Tja, ik heb ook nog nooit meer dan 18 km gelopen. 19 km nog 2000 meter, een kleine 12 minuten… Mijn horloge bevestigt ook dat een tijd onder de 2:00 uur haalbaar is. Als ik nu maar niet helemaal kapot ga. Ik dreig wat kramp te krijgen in mijn linker kuit. Hopen dat het niet doorzet. Nog maar een flinke slok isostar naar binnen gooien en dan moet het genoeg zijn voor de laatste kilometer.
Nu begint het echt te tellen. Een laatste versnelling zit er pas in op de laatste 500 meter. Nog 300, 200, 100, 50…Met flinke passen kom ik over de finish. Yes, gehaald! Heerlijk gelopen. En onder de 2 uur!
Pingback: Hardlopen
Pingback: Terug van weggeweest: shin-splint
Pingback: Up & Running